Sunday, March 30, 2014

சில சந்திப்புக்கள்.




                        சிலசமயம் சில சந்திப்புக்கள் எதிர்பாராமல் நிகழ்ந்துவிடுவது
உண்டு.

                          சில சந்திப்புக்கள்.

                         
                          காலை  6.30 மணியளவில்  மயிலாடுதுறை ரயில்நிலையத்தில்
காத்திருந்தபோது சக்கர நாற்காலியில் ஒருவரை அழைத்துவந்தார்கள். ஒருகணம் தடுமாறி அட மனுஷ்யப்புத்திரன் என்று உடனே எழுந்து அவருக்கு வணக்கம் செலுத்து வணக்கம் சார்... நான் ஹரணி என்றவுடன் முகம் மலர்ந்து நல்லா இருக்கீங்களா? என்றார். எங்க சார் இங்க என்றேன். ஒரு நிகழ்வு என்றார். அத்துடன் பேச்சு முடிந்து அழைத்துக்கொண்டுபோனார்கள். என் மனதிற்குத் தோணியது பார்த்து அழைச்சுட்டுப் போங்கப்பா.. இந்த இலக்கிய உலகின்  முக்கியமான ஆளுமை என்று சொல்ல. அழைத்துக் கொண்டு வநத்வர்களுக்குத் தெரியாதா என்ன? இருந்தாலும் நமக்குப் பிடித்துப்போனவர்களைப் பார்க்கும்போது தோணுவதை என்ன செய்யமுடியும்?

                      உயிர்மை இதழும் மனுஷ்யப்புத்திரன்  கவிதைகளும் எப்போது நினைத்தாலும் மனத்தை நிறைவாய் மழையாய் நினைத்து ஈரப்படுத்து
கின்றன.


                         கடந்த வியாழக்கிழமை இரவு இதே மயிலாடுதுறை சந்திப்பில் வழக்கமான ரயிலைத் தவறவிட்டுக் காத்திருந்தபோது நீண்டநாள் இலககிய நண்பர் திரு இரா.இளங்கோவை சந்தித்துப் பேசிக்கொண்டு பயணித்தோம். இல்க்கியப் புதுப்பித்தல் அது. இளங்கோ அற்புதமான எழுத்தாளன். எழுதுங்கள் என்றேன்.

                           ஒரு நிகழ்விற்காகத் திருச்சி சென்றிருந்தபோது மிகநெருங்கிய நண்பர்கள் இருவர். ஒருவர்  முனைவர் அலிபாவா. இன்றும் மாறாத அதே அன்புடன் அதே இளமையுடன் இருபதாண்டுகளுக்கு முன்பு பார்த்த முதல் சந்திப்புபோலவே. கூடவே அவருடன் அவருடைய நண்பர் முஜ்பூர் ரஹ்மர்ன். என்னுடைய முதல் சிறுகதைத் தொகுதி உயிர்க்குடிலை நினைவுப்படுத்தி மறக்க முடியாதது என்றார்.

               
                         இந்த சந்திப்பில் என்ன சுவாரஸ்யம் என்று கேட்கலாம்.

                         ஆனாலும் ஏதோ ஒரு  மனநிறைவு ஏறப்பட்டது சந்தித்த வேளையில். சிந்திக்கவேயில்லை. பகிர்ந்துவிட்டேன்.


                       

                     

Friday, March 28, 2014

தி.க.சி. மூன்றெழுத்து இமையம்




               திகசி....

               இந்தப் பெயரை அறியாதவர் இலக்கிய உலகில் பிறக்காதவர்.

               எழுத்துலகின் இமையம்.

               உயர்ந்த எழுத்து மட்டுமல்ல உயர்ந்த மனமும் கொண்ட படைப்பாளி.

               நீண்ட ஆயுள் கொண்ட எழுத்து.

               நிறைய படைப்பாளிகள் தமிழில் உண்டு. ஓரிரு எழுத்துக்கள்
எழுதி பிரசுரமான படைப்பாளியையும் மதிக்கும் மனம் நானறிந்தவரை
இருவருக்கு மட்டுமே உண்டு.

                    முதல் ஆளுமை   வல்லிக்கண்ணன்
                    இரண்டாவது ஆளுமை திகசி

                 முன்னவர் முன்பும் பின்னவர் பின்புமாக நம்மிடமிருந்து
விடைபெற்றுக்கொண்டனர்.

                 கண்களில் சோகம் எரிமலையர்ய் வெடித்து நிற்கிறது.

                 இதுவரை நான் முகம் பார்த்ததில்லை நேரில் ஆனால் பலமுறை
இதழகளில் பார்த்ததுண்டு.

                   என் படைப்புக்களை அனுப்பினேன்.

                   இரண்டு அஞ்சல் அட்டைகளில் எனக்குக் கடிதம் எழுதிய தகப்பன்
அவர். இப்படியெல்லாம் இளைய படைப்பாளிகளைக் கட்டிக்கொள்ளும்
கடவுள்தன்மை. தகப்பன் திகசியைப் போல வல்லிக்கண்ணன் போல இனி
வருமா?

                  எப்படி வாய்த்தார்கள் இவர்கள் இத்தகைய எழுத்துலகிற்கு.

                  பட்டினத்தார் செர்ன்னது போல எப்படி எரிதழல் மூட்டமுடியும்?

                  அழுதுகொண்டிருக்கிறேன் அந்த மாமனிதனுக்காக மனித நேயம்
கொண்ட தகப்பனுக்காக.

                      அவரின் மிகமிகமிக உச்சமான படைப்பு. அற்புதப் படைப்பு.
இன்றைக்கும் அதிர வைக்கிற படைப்பு. ஒன்றே ஒன்றுதான்

                                                அது.
                                                அது.



                                        வண்ணதாசன் என்கிற கல்யாண்ஜி....


                                       இதயக்கமலத்தால் அவருக்கு அஞ்சலி செலுத்துகிறேன்.

Tuesday, March 18, 2014

பிடித்தது



                    இன்று ஒரு நண்பரைச் சந்தித்தேன். அவர் பள்ளியில் பணியாற்றுகிறார். அவர் எழுதிய பல நுர்ல்களை என்னிடத்தில் அன்பளிப்பாகத் தந்தார். ரயிலில் பயணிக்கையில் படித்தேன். சில பிடித்திருந்தன. உங்களின் பகிர்விற்கும்.

         அவரின் இயற்பெயர் கோ, பெரியசாமி
         புனைப்பெயர்  மருதம் கோமகன்

        அவர் புத்தகங்களின் தலைப்பே கவிதைகள் போல.

                                மனவயல் (வரப்புகளுக்கு உள்ளே மட்டும் அடங்கிவிடுவதில்லை)

                                இதழ்த் துர்ரிகை (கவிதைகள்)

                                இத்தொகுப்பில் சில பிடித்த கவிதைகள்

                                      காதல் பயிரை
                                     மேய்ந்து அழிக்கிறது
                                      சாதி எருமை

                                     உனது
                                     விழிமழையில்
                                     கரைந்துபோயின
                                     என்
                                     மன அழுக்குகள்...

                                   மனச்சிறகுகள் (கவிதைகள்)

                                   இத்தொகுப்பில் பிடித்த சில கவிதைகள்

                                   நான் சொல்வதெல்லாம் உண்மை
                                   உண்மையைத் தவிர வேறெதுவும் இல்லை
                                   கேட்டுக் கேட்டுப் புழுங்கியது கீதை,,

                                   மாடுகளை மேய்த்த காலம்
                                   காலமாகிப்போனது இன்று
                                   நாய்கள் மேய்க்கும் காலம்

                                   பிறந்த மேனியாய்
                                   தெருவிற்கு வந்தபிறகு
                                    எதற்கு
                                    மாடுகளுக்குக் கொம்புகள்?

                                   நிறைந்தது உண்டியல்
                                   பசித்தது வயிறு
                                   கம்பிகளுக்குள் கடவுள்

                       

                                   
                    

Saturday, March 15, 2014

கவிதை




                                                         எப்படியும் வாழத்தானே வேண்டும்....


                          விருப்பமில்லாமல்தான்
                          கலைத்தாளாம்
                          நான்குமாதக் கருவைக் கலைப்பது
                          கடினமாகத்தானிருந்தது
                          ஒருசேர உடலுக்கும்
                          மனத்திற்கும்....

                           அம்மாவைப் பார்த்துவிட்டு
                           வருகிறேன் என்று விட்டுவிட்டு
                           வந்தவன்தான்...

                           ஒவ்வொரு பாக்கிக்காய்
                           ஒவ்வொருத்தரும் வாசலில் கூவ
                            பொறுமையாய் பதில் சொல்லிக்
                           கொண்டிருந்தேன் அம்மாவைப்
                            பார்க்கப் போயிருப்பவன் வந்துவிடுவான்
                           பொறுங்கள் என்று...

                            பொறுத்தவர்கள் திரும்பிப்போனார்கள்
                            பொறுக்காதவர்கள் கத்திக்கொண்டிருந்தார்கள்..

                            எனக்குக்கூட நாலுமாசம் வாடகை பாக்கித்தான்
                            என்ன பண்ணறது..தம்பி ஊருக்குப் போயிருக்கு
                             உங்களுக்கு வாவு வழி பண்ணத்தான்
                            வயித்துல சுமந்துகிட்டிருக்கிறவகிட்ட
                            கத்தாதீங்கப்பா...

                            உரிமையாகப் பேசிவைத்தாள் வீட்டின்
                            உரிமையாளினி.. ஆறுதலாக இருந்தது.

                            அடுத்தநிமிடம்  கைப்பேசியில் வந்தது
                            அம்மாவீட்டுக்குப் போனவன் அப்படியே
                           போய்விட்டான் நெருப்பு மூட்டியென்று..

                             எல்லாமும் கலைந்துவிட்டது
                             மிச்சமாய் இருக்கிற பிள்ளைகள் போதும்
                             இன்னும் இம்சைப்பட வயிற்றிலிருப்பதை
                             வரவழைக்கவேண்டாம்..

                             கலைத்துவைத்த பெண் மருத்துவர்
                             உடம்ப பாத்துக்கம்மா என்றார் அன்பாய்
                             உடம்பைப் பார்த்துக்கொள்வது எளிதுதான்
                             ஆனால் கலைந்துவிட்ட மனத்தை...

                                                     0000000000000

Saturday, March 8, 2014




                                                நீயின்றி எதுவுமில்லை பெண்ணே........



                                 ஆயிரம் இன்னல்கள் உனக்கிங்கு
                                 இழைத்தாலும்
                                 நீயின்றி எதுவுமில்லை பெண்ணே....

                                  உயர்திணை என்று உலவுகின்ற
                                  எவ்வுயிரும் உனது கருவறையின்
                                 விலாசத்தில்தானே தொடங்குகின்றன..

                                  பெண்ணற்ற எதுவும்    களரென்று
                                  உரைத்திட்ட பாவரிகள் என்றும் அழிவறியா
                                  அமிழ்தம்தானே..

                                  கல்லிற்கு உயிர்  வழங்கவும்
                                  மண்ணிற்கு மணமூட்டவும்..
                                  வறண்ட   மனமெதுவாயினும்
                                  ஈரம் இசைக்கவும் வாழ்வின் ஒவ்வொரு
                                  அணுவிலும் இயக்கமும் நீயின்றி எதுவுமில்லை
                                  பெண்ணே...

                                   தாயாக நினைக்கிறேன்
                                   தமக்கை உறவின் விரிவாக நினைக்கிறேன்
                                   தளர்வுறா வாழ்வின் எல்லைவரை
                                   என்னுயிரை காத்துநிற்கும் மனம் இனிக்கும்
                                   மனைவியாய் நினைக்கிறேன்     எங்கேனும் அமைந்துவிட்டால் நல்ல                                                                                                                                                                                               தோழியாயும்
                                                                                     தக்க வைக்கிறேன்
                                   எதுவாயினும் முழுமையென்பது
                                   பெண்மை ததும்புவதால்தானே

                                   ஒவ்வொரு மனித வாழ்விலும்
                                    பன்முகமாய் படர்ந்திருக்கும்
                                    உன்னை
                                    மனம் நிறைய மணத்துடன்
                                    மாறாத அன்புடன்
                                    வணங்குகிறேன் பெண்ணே.... வாழியவே
                                    என்றைக்கும் நிலைத்திருக்கும்
                                    இயற்கையின் வடிவாய்...

                                   00000000000



                                    வீர வணக்கங்கள்...


                                    ஔவையார்
                                    வெள்ளிவீதியார்
                                    ஜீஜீபாய்...
                                    ஜான்சிராணி
                                    அன்னை தெரசா
                                    அன்னை இந்திரா பிரியதர்ஷினி
                                    அன்னை கஸ்துர்ரிபாய்
                                    இப்படியாக எல்லோருக்கும்..


                                    00000000000000



                                     உலகின் வடிவம் பெண்
                                     உயிரின் வடிவம் பெண்
                                     இயற்கையின் வடிவம் பெண்
                                     இயங்கும் வடிவம் பெண்
                                     பெருமைமிகு பெண்
                                     போற்றுவோம்..


                                     00000000000
                                     

Thursday, March 6, 2014


வணக்கம்


                     இவ்வாண்டு இப்போதுதான் வர முடிந்தது.

                     கணிப்பொறியை ஒரு நிமிடம் கூடப் பார்க்கமுடியாத சூழல்.

                     இன்னும் பணிகள் விடவில்லை.

                     இருப்பினும் வந்திருககிறேன்.

                     எப்போதும் போலவே உங்களின் அன்பு வேண்டி


                    0000000000000000000000000000000


                    இந்த வாரம் விகடனில் வந்த கவிதையிலிருந்து தொடங்குகிறேன்.



                    சொற்பறவையின் முதலொலி 


                    எங்கேனும்
                    முகமறியாமல் கேட்கும்
                    பறவையின் மெல்லொலியில்
                    நம் மிருவருக்கிடையிலான
                    காதலின்
                    முதல் சொல்லை
                     புதுப்பித துக்கொள் கிறேன்
                     கடைசிப பேருந்தின் ஒலி கரைந்துவிட்ட
                    இருளின் அமைதியில் காத்திருக்கிறேன்
                    உன் கைபபேசியின் கூடுடைத்து வரும்
                    சொற்பறவையின் முதலொலியைக்
                    கேட்க.

                     ( நன்றி : ஆனந்த விகடன்  12.3.2014)


------------------------------------------------------------------------------------------------


                       என்

                       நத்தையோட்டுத் தண்ணீர்

                       நூலுக்கு
                       சேலம் அருணாசலம்
                       அறக்கட்டளைச் சார்பில்
                       சிறந்த நூலுக்கான
                       முதல் பரிசு
                       கிடைத்துள்ளது .


                        00000000000