0000
முகக்கவசம் அவசியந்தான்
இப்போது
ஆனால் காலங்காலமாய்
உள்ளொன்றும் புறமொன்றும்
பலரின் மனதுகள்
நிறைய கவசங்களுடன்தான்
000
இப்போது வீடுகளில்
புரிதல் நடவடிக்கைகள்
கணவன் மனைவியையும்
மனைவி கணவனையும்
பிள்ளைகள் பெற்றோர்களையும்
எல்லோரும் உறவுகளையும்
புரிந்துகொள்ளல் நடக்கிறது
தொற்றா உறவுகள் என்றதெல்லாம்
தொற்றில் பற்றுறவுகளாய்.
000
புதிய சாலையில் சென்றால்
குரைத்துத் துரத்தும் நாய்கள்
இப்போது முகக்கவச மனிதர்களைக்
கண்டு குரைக்காதிருக்கின்றன
வாழப் பழகிக்கொள்கின்றன
000
ஊரடங்கில் இருந்தாலும்
தொற்றில்தான் இருக்கிறது
நம் காதல்.
000
எண்பது வயதைக் கடந்த
அம்மா சொல்கிறாள்
இப்போது சாகக்கூடாது
எழூரு சனமும் வந்துதான்
எம்பொணம் போவணும்
அத்தனை பேரோடயும்
சாதி சனத்தோடயும்
பொறந்து வளந்தவ நான்
அநாதைன்னு யாரும்
சொல்லிடக்கூடாது..
ஏமூரு வந்தால் என்ன
ஏழு பேர் வந்தால் என்ன
அம்மா அறிவாளா உயிர் நீங்கியபின்
என்பதில்லை
உறவுகளின் நம்பிக்கை
அதுதான் வாழ்ந்த வாழ்வின் அடையாளம்.
000
கவிதை மனதில் கிச்சென தொற்றிக்கொண்டது..
ReplyDeleteAnbulla
Deletevanakkam. anbin nanrikal.
அனைத்தும் சிறப்பு.
ReplyDelete//வாழப் பழகிக் கொள்கின்றன// :))))
Anbulla
DeleteNanri sir
கவிதைஅல்ல அவை கொரோனாக்காலத்தில் மனிதமனங்களை படம்பிடித்துக்காட்ட உங்களல்தான் முடிய்ம்
ReplyDeleteAnbulla
DeleteNanri ayya.
அருமை
ReplyDeleteAnbulla
ReplyDeleteNanri sir.
Anbulla
ReplyDeleteNanri jayakumar.