Saturday, July 26, 2014

கல்கியும் என் கனவும்...




                      அன்புள்ள

                                     ஹரணி வணக்கமுடன்.

                                     கதை எழுதிய காலத்தில் பெரும் பத்திரிக்கைகளான கல்கி. ஆனந்தவிகடன். குமுதம் இவற்றில் கதைவருவது பெருமைக்குரிய விஷயம்.
அதனை நோக்கித்தான் இலக்கும் நிச்சயிக்கப்பட்டிருக்கும்.

                                     அப்படி பாடுபட்டதில் என்னுடைய முதல் கதை கல்கியில் வருவதற்குப் பத்தாண்டுகள் ஆயின.  அப்புறம் பல கதைகள் கல்கியில் வெளிவந்திருகின்றன.

                                 என்றாலும் கல்கி நடத்தும் சிறுகதைப்போட்டியில் பரிசு
வெல்வது என்பது ஓர் உறுதியான இலக்காகவே எண்ணி இயஙகினோம் நானும் என் நண்பர்களும்.

                                 அதற்குப் பலனாய் சென்ற ஆண்டு அனுப்பிய கதை பிரசுரத்திற்குத் தேர்வானது. இது வெற்றியின் அறிகுறியாகப் பட்டது எனக்கு.

                                   முயற்சியில் தளர்ந்துவிடக்கூடாது என்பதில்
தெளிவும் கடும் உழைப்புமாக இருந்தேன்.

                                  இவ்வாண்டு கனிந்துவிட்டது.

                                  இவ்வாண்டு அமரர் கல்கி நினைவுச் சிறுகதைப்போட்டியில்
என்னுடைய கதை இரண்டாம் பரிசுக்குத் தேர்வாகியுள்ளது.

                                 இதற்குப் பிடித்திருக்கிற காலங்கள் 27 ஆண்டுகள் என்றாலும்
மகிழ்ச்சியாக உள்ளது. வெற்றிக் கனியைப் பறித்துவிட்டோம் என்பதில்.

                                 இவ்வாண்டு கல்கிக்கு 73 ஆவது ஆண்டு.

                                 2016 ஆம் ஆண்டில் கல்கி பவள விழா கொண்டாடும். ‘
பவளவிழாவில் எப்படியும் முதல் பரிசு பெறவேண்டும் என்கிற உத்வேகத்துடன் என்னுடைய மகிழ்ச்சியை உங்களுடன் பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.

                              பரிசுபெற்ற கதை அடுத்தவாரம் வெளியாகும்.

                              கதையின் தலைப்பு  /   மூங்கில் சுமந்தவர்கள்.


                              உங்களுடன் மகிழ்ச்சியைப் பகிரும் தருணத்தில் கல்கிக்கும் நடுவர் குழுவிற்கும் என்னுடைய மனமார்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்துக்
கொள்கிறேன்.

                               அன்னை இந்திரா காந்தி உருவாக்கிய பொன்மொழிகளுன் ஒன்று கடின உழைப்புக்கு ஈடு இணையில்லை என்று. என்னுடைய 40 ஆண்டுகால படைப்பு அனுபவத்தில் உணர்ந்துகொண்டு வந்திருக்கிறேன்.
தொடர்ந்தும்.

                                      00000000000

Friday, July 18, 2014

துண்டு,,,துண்டாய்,,,




                                        இதயத்தைக்
                                        கத்தியால் கீறியெடுத்து
                                        வெளியில் வைத்து
                                        துடிக்கத்துடிக்க
                                        295 முறை நெருப்பால்
                                        சூடு போட்டதுபோல....

                                        பாவிகளா
                                        கொலைகார பாவிகளா
                                        தாயின் வயிற்றில்தான்
                                        பிறந்தீர்களா?

                                        0000000000000000000000000

                                       
                                        பிஞ்சுடா
                                        பிஞ்சுடா
                                        நெஞ்சுடா
                                        நெஞ்சுடா
                                        கொதிப்பே அடங்கலையேடா,,
                                       

                                        000000000000000000000000000

                                         ( மலேயா விமானம் மீது ஏவுகணை தாக்கு,

                                            பெங்களுரில் 6 வயது மாணவி வன்கொடுமை)
                                                                        இந்து தமிழ் செய்தி 

Tuesday, July 15, 2014

ஒரு கொத்து பூக்கள்





                                         
                கடவுளின் பிரதிநிதி...ஏழை மக்களின் வரம்...


                                                நீ கடமைக்குப் பாடுபட்டவனல்ல
                                                கண்ணியமாய் பாடுபட்டவன்..

                                                நீ படிக்கவில்லை ஆனால்
                                                எல்லோரையும் படிக்கவைக்கவேண்டும்
                                                எனப் படிக்க வைத்தாய்...

                                                செவிக்குணவிட்டபோதும் நீ
                                                வயிற்றுக்கும் வளமாய் இட்டவன்..

                                                எத்தனை உயரத்தில் இருந்தாய்
                                                எப்போதும் ஏழையாய்தான் இருந்தாய்..
                                                சிந்தனையில் ஏழை மக்களின்
                                                வறுமை தீர்க்க வைரமாய் சிந்தித்தாய்..

                                                உனக்கு முன்னரும் இல்லை
                                                உனக்கு பின்னரும் இல்லை
                                                கண்ணியமான அரசியலை
                                                கற்பான அரசியலை
                                                கடைசிவரைக்கு நடத்திவிட்டுப்
                                                போனவன்...

                                                 உன்னாட்சியில் எல்லோரும்
                                                 வளம் பெற்றார்கள் ஆனால் நீமட்டும்
                                                 வறுமை தேசத்தின் குடிமகனாய்த்தான்
                                                 இருந்துவிட்டு போனாய்..

                                                  மக்களாட்சியில் கடவுளின் பிரதிநிதியாய்
                                                  மணம் வீசி நின்றவன் நீ..
                                                  உன் பிறந்த நாளில் ஒருமுறை நாங்களும்
                                                  இறந்து பிறந்து அனுபவிக்கிறோம்
                                                  இந்த ஒரு நாளையேனும்
                                                  மானுட வாசத்தோடு..

                                                  காமராசனே...கருணை வேந்தனே...
                                                 கவிபாடி இந்தப் புவியில் உனையடக்க
                                                  முடியுமா?

00000000000000000000000000000000000000000000000000000000


                                                  நீதி வழங்கும் நீதியரசருக்கே
                                                  வேட்டி கட்ட உரிமையில்லை
                                                  என்றால்
                                                  என்ன நடக்கிறது இந்த தேசத்தில்
                                                  ஆங்கிலேய அடிமைகளை
                                                  என்ன செய்வது?
                                                  நீதிதான் தீர்ப்புரைக்கவேண்டும்
                                                  உடனே அந்த கிளப்பை
                                                  அகற்றவேண்டும்.
                                                  கிரிக்கெட் என்ன
                                                  நமது பண்பாட்டின் பாரம்பரிய
                                                  விளையாட்டா?
                                                  அதற்கென்ன வேண்டியிருக்கிறது
                                                  ஒரு கிளப்?
                                                   பெர்னாட்ஷா சரியாகத்தான்
                                                   சொன்னார் சரித்திரத்தில்...


00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

                                                

Saturday, July 12, 2014

கடவுள் கேட்ட பிச்சை,,,




                                 
                                    சகோதரியே...

                                    உனக்கிட்ட வாழ்வு
                                    பிச்சையென்று வரமானது
                                    யார் குற்றம்?

                                    வெயிலில் காய்ந்து
                                    மழையில் நனைந்து
                                    ஏந்திய கைகளில்
                                    என்ன விழுமோ? அதுதான்..
                                    அன்றைய நாளை
                                   செலவழிக்க,,,

                                    யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்
                                    உங்களுக்குத்தான் பாடப்பட்டதோ?

                                    எத்தனை பேர்?

                                    பத்து ரூபாய்
                                    போட்டவன் சில்லறை மாற்றிப்
                                   போட்டிருக்கலாம்,,

                                     உன் பங்கு இரண்டு ரூபாய்க்கு
                                    அதிகமில்லை ஆனால்
                                    அதை அனுபவிக்க நீ கொடுத்தது
                                    இம்முறை உயிரை,,,

                                     அம்மா,, தாயே பிச்சை போடுங்க
                                     என்று கேட்டதை யாரென்று
                                     பார்க்காமல் விட்டுவிட்டாய்..

                                     எமனிடம் கேட்டால் என்ன தருவான்
                                     மரணத்தைத் தவிர?

                                     கடவுளின் காலடியில்
                                     பிச்சை கேட்டவளுக்கு
                                     மரணத்தைப் பிச்சைபோட்டவன்
                                     சாட்சிக்கு அந்தக் கடவுளே,,,

                                      சகோதரியே பிறப்பொக்கும்
                                      எல்லா உயிர்க்கும்..

                                      வள்ளுவன் கூட வஞ்சனையாகத்தான்
                                       எழுதியிருப்பானோ?

                                       கடவுளின் பிச்சையாகத்தான்
                                       நீ போகிறாய்...

     
                               
                குறிப்பு.

                                  இன்றைய  செய்தித்தாளில் பத்து ரூபாய் பிச்சைக்காசைப்
                 பிரித்துக்கொள்வதில் ஏற்பட்ட தகராறில் ஒரு பெண்ணைக்
                கொலை செய்துவிட்டார்கள். அதன் விளைவு இந்தக் கவிதை.

Wednesday, July 9, 2014

வருத்தம்...




                           

                                   வெள்ளத்தனையது மலர்நீட்டம்....



                     இலக்கியம் என்கிற சொல்லுக்கான வரையறையாக விழுமியப்  பொருளைக் கொண்டது என்றும் அது இலட்சியத்தை நோக்கியதும்
என்பதும் மேனாட்டார் குறிப்பிடுவது.

                      காலங்காலமாகத் தமிழ் மொழி தோன்றிய காலத்திலிருந்து
அதில் படைக்கப்பட்ட இலக்கியங்கள் அந்தந்தப் படைப்பாளிகளின் அர்ப்பணிப்பு உணர்வாலும் தேர்ந்த படைப்பாளுமையாலும் உருவாக்கப்
பட்டது. மேலும் அது எல்லா மக்களுக்குமான பொது வாழ்வியலையும்
உள்ளடக்கியும் உருவாக்கப்பட்டதால் இன்றைக்கும் சாகா இலக்கியங்களாகத்
திகழ்கின்றன. அதேபோன்று படைப்பாளிகள் பெரும்பான்மையும் தங்களை
இனங்காட்டிக்கொண்டதில்லை. இது எல்லோரும் அறிந்த வரலாறு.

                       எனவே படைப்பாளன் எனும் நிலை மேன்மையானது. உயர்வானது. மதிக்கத்தக்கது. ஆனால் இன்றைக்கு நடக்கும் சில நிகழ்வுகள் இத்தகைய படைப்பாளிகள் மேல் சந்தேகங் கொள்ளவைக்கிறது.

                  1.  சமீபத்தில் எழுத்தாளர் நாஞ்சில் நாடன் ஆனந்தவிகடன் இதழில்
தன்க்குப் பிடித்த எழுத்தாளர்கள் ஒரு பட்டியலைத் தந்திருந்தார். அது இப்போது ஒரு அரசியலாகிகொண்டிருக்கிறது. நாஞ்சில் நாடனுக்கு முன்னர் பலரும் இதுபோன்ற பட்டியலைத் தயாரித்துத் தங்களின் படைப்பாளுமையாகத் தந்துகொண்டேயிருக்கிறார்கள். இதுபோன்ற பட்டியலே ஒருஅரசியல்தான்.

                      இதுபோன்ற பட்டியலைக் கண்டு தன் பெயர் இல்லையே.. விடுபட்டிருக்கிறதே.. ஏன் தரவில்லை. என்பதுபோன்ற காய்ச்சல்கள் எழுந்து
கொண்டேயிருக்கின்றன. இது குறித்த விவாதங்களையும் இதழ்கள் வெளியிடுகின்றன. நாஞ்சில் நாடன் வெளியிட்டிருப்பது அவருடைய தனித்த
விருப்பத்தின்பேரில் தரப்பட்டது. அவர் குறிப்பிட்ட பட்டியலில் உள்ள படைப் பாளிகள் சிறந்தவர்கள் எனப்து குறித்த விவாதத்திற்குப் போகவேண்டாம். பட்டியல் தருவதால் என்ன பிரச்சினை? நாஞ்சில் நாடன் என்ன அத்தாரிட்டியா?  பட்டியல் போடுவதை இதழ்கள் போடுவதற்குத் தங்கள் பிரபலத் தன்மையைப் பயன்படுத்திக்கொள்கிறார்கள். இதுபோன்று சிறந்த கதைகள் என்று புத்தகம் வெளியிடுவதிலும் பெரும் அரசியலை உள்ளடக்கிக்
கொள்கிறார்கள். இப்படி பட்டியல் குப்பைகள் வந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன.

                   எழுத்தாளனின் கடமை என்ன?  தரமான படைப்புக்களைப் பொது சமூகப் புத்தியில் ஆக்கம் தரும் வகையில் படைத்தளிப்பதுதான். நிறைய நாவல்களை வெளியிட்டும் பல்லாயிரக்கணக்கான சிறுகதைகளை வெளியிட்டும் பல பரிசுகளைப் பெற்றும்விட்டால் உடனே பட்டியல் போட்டுவிடவேண்டும். ஆனால் தமிழ் எழுத்தாளர்களின் எழுத்துக்கள் இன்னும் உலகநிலையில் ஒரு தரமான அங்கீகாரத்தையடையவில்லை
எனப்தை உணரவேண்டும். குண்டுச்ட்டிக்குள் குதிரைதான்.  அப்புறம் குறிப்பிட்ட பகுதி எழுத்தாளர்கள் எனும்போது அங்கே ஒரு சாதி அரசியலை உருவாக்கி விழா கொண்டாடி மகிழ்கிறார்கள். வருத்தமாக உள்ளது.
பட்டியலாக இருந்தாலும் சரி எதுவானாலும் சரி இந்தப் படைப்பாளிகளின் இதுவரை வெளிவந்துள்ள படைப்புக்கள் தரத்தில் கொஞ்சமும் குறைந்ததில்லை. மதிப்பானவை. ஆனாலும் அவை உலக இலக்கிய அரங்கைக் நோக்கிப் பயணிக்கவேண்டிய துர்ரம் அதிகமாகிக்கொண்டேயிருக்கிறது என்பதையும் கசப்பாக ஏற்றுக்கொள்ள
வேண்டும். பட்டியல் அரசியலை விட்டு படைப்பை இன்னும் மேம்படுத்துங்கள் எழுத்தாள சகோதர ஆளுமைகளே.

               2. பெண் எழுத்துக்கள் குறித்து எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் எழுதிய கருத்திற்கு  சாரு நிவேதிதா அம்பை. குட்டி ரேவதி சல்மா சுகிர்தராணி எனப்
பங்கேற்கும் விவாதங்கள் சூடு பிடித்திருக்கின்றன. இன்னும் வரலாம்.
எதற்கு இந்த அருவருப்பான நிக்ழ்வுகள். ஆண் எழுத்தாளர்கள் என்ன இலக்கிய உலகை குத்தகைகு எடுத்திருக்கிறார்களா? பெண் எழுத்தாளர்கள் எழுத்தை
எதற்கு விமர்சிக்கவேண்டும்? உண்மையான விமர்சனமாக இல்லாமல் அது தனிப்பட்ட நிலையில் பெண்களைத் தாக்கும் சூழல் சரியானதல்ல. ஒரு
நாவல் எழுதிவிட்டு சல்மா உலக நாடுகளுக்குப் போகிறார் என்று சாரு நிவேதிதா எதற்குப் பேசவேண்டும்? போனால் என்ன?  ஒரேயொரு நாவலுக்கும் உலக நாடுகளுக்குச் செல்வதற்கும் என்ன தொடர்பு? அல்லது ஏராளமான கணமான தடித்த பக்கங்களில் நாவல்கள் எழுதி குவிப்பவர் என்றால் வெளிநாடுகள் போகலாமா? எதற்கு தனிப்பட்ட நிலையில் பெண்
எழுத்தாளர்களை விமர்சிக்கிறீர்கள்? அதற்கு என்ன உரிமை உங்களுக்கு யாரால் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது?

                       
                              ஒத்த கருத்துள்ள ஐந்து எழுததாளர்கள் கூடி ஒரு கூட்டம்
நடந்தாலே அங்கேயும் ஒரு அரசியலை நடத்துகிறார்கள் ஒற்றுமையாக
இருப்பதுபோல இயங்கும் ஐந்துபேரும். இது ஒரு சான்றுதான்.

                               இதெல்லாம் படைப்பின் சாதனையா?

                               படைப்பாளுமையா?

                              என்னத்தை இந்த உலகில் நீங்கள் சாதிக்க எழுத்தைத்
தேர்ந்தெடுத்திருக்கிறீர்கள்?

                              அப்படியென்ன மகோன்னதமான உலகியல் படைப்பைத்
தந்திருக்கிறீர்கள்?

                              உங்கள் எழுத்துக்களைத் தேடித் தேடி ஓடி ஓடி ஆசைதீரப்
படித்துவிட்டு இப்போது உங்கள் நடவடிக்கைகளைப் பார்த்தால் உங்களின்
எழுத்துக்களின் மேலே சந்தேகம் வருகிறது.

                              எமக்குத் தொழில் கவிதை என்றான் பாரதி.

                              எமக்குத் தொழில் எழுத்து என்று சொல்லும் தகுதி உங்களில்
யாருக்காவது இருக்கிறதா?

                                எழுதுவதெல்லாம் எழுத்தாகாது.

                               எழுத்து ஒரு தவம். கடுமையான தவம்.

                               விளைந்த சகித்துக்கொள்ளுகிற உயர்ந்த மனப் பக்குவத்தின்
விளைச்சல்தானே எழுத்து?

                               தெரியாமல கேட்கிறேன்?

                               என்றைக்கு இந்த அக்கப்போரை விடப்போகிறீர்கள்?







Tuesday, July 1, 2014

கசிவுகள்... கசிவுகள்...




                                                     

                                     ரயில் கட்டணம்
                                     சமையல் வாயு
                                     பெட்ரோல்
                                     எல்லாம் உயர்வு

                                     நிச்சயம்
                                     குறையும்
                                     இதற்கானவர்கள்
                                     மீதான நம்பிக்கை...

                                                            0000

                                                                   இடிந்து விழுந்தது                                    
                                                           திணறிக்கொண்டிருக்கிறது
                                                                மூச்சுவிட ஒவ்வொரு
                                                             இதயமும் வேதனையில்
                                                                தாங்க முடியவில்லை
                                                                         11 மாடியின்
                                                                             சுமை..

                                                                       

                                                                                      000

                                      என்னவாயிற்று?

                                       பறந்ததும்
                                       விழுந்ததும்
                                       மறைந்ததும்

                                       என்னவானார்கள்?



                                                         000

                                         ஆணாய் துடித்தான்
                                         பெண்ணாய் துடிக்கிறான்
                                         அர்த்தநாரியாய்
                                         அர்ப்பணித்தான் அந்த
                                         லோகநாதன்
                                         சிலிர்க்கிறோம்..


                                                      0000